Pamiętajmy o męczeństwie warszawiaków!

autor zdjęcia: Jolanta Dyr

źródło: Rzeczpospolita

Warszawa, jedna z zachowanych tablic Tchorka w Parku im. Edwarda Szymańskiego na Woli

autor zdjęcia: Thunderman83

źródło: Rzeczpospolita

Tablica pamięci na budynku siedziby Gestapo przy alei Szucha 25 (od 18 kwietnia 1952 r.: Mauzoleum Walki i Męczeństwa)

autor zdjęcia: NAC

źródło: Rzeczpospolita

Antoni Bartoszek powieszony przez Niemców przy wejściu do swojej restauracji w Wawrze, 27 grudnia 1939 r.

autor zdjęcia: NAC

źródło: Rzeczpospolita

Kolejowy Dworzec Główny; codzienny załadunek zagrabionego mienia polskiego na pociąg do III Rzeszy

autor zdjęcia: NAC

źródło: Rzeczpospolita

Ruiny warszawskiego Śródmieścia w 1946 r.

Na przełomie lat 40. i 50. XX wieku w Warszawie rozmieszczono ok. 460 tablic wykonanych według projektu rzeźbiarza Karola Tchorka. Miały upamiętniać miejsca zbiorowych egzekucji dokonywanych na ludności cywilnej przez niemieckiego okupanta w czasie II wojny światowej na terenie całego miasta. Do naszych czasów przetrwało zaledwie 165 tablic.

Pomimo bohaterskiej walki obrońcy Warszawy musieli się poddać wobec przeważających sił wojsk III Rzeszy. 28 września 1939 r. gen. Tadeusz Kutrzeba w imieniu dowódcy Armii „Warszawa” podpisał akt kapitulacji stolicy Polski. Stronę niemieckich najeźdźców reprezentował gen. Johannes Blaskowitz, dowódca 8. Armii. Akt podpisano na terenie dawnej Fabryki Silników Lotniczych Skody na Okęciu. Dokument składał się z sześciu artykułów dotyczących zobowiązań obu stron. Zakładały one m.in., że po złożeniu broni i amunicji Wojsko Polskie 29 września wieczorem rozpocznie wymarsz z miasta (i trafi do obozów jenieckich), ludność cywilna otrzyma żywność od Niemców (160 tys. porcji od 30 września), a uciekinierzy prawo powrotu do domów. Władze polskie zostały zobowiązane do ochrony budynków użyteczności publicznej, rozebrania barykad, ugaszenia pożarów, rozbrojenia ludności, uruchomienia administracji, urzędów i placówek handlowych, wprowadzenia zakazu działalności partii i organizacji politycznych oraz wskazania 12 zakładników w celu „zabezpieczenia przed aktami sabotażu”. O warunkach kapitulacji poinformował Polaków gen. Juliusz Rómmel, dowódca Armii „Warszawa”, w swojej odezwie z 29 września. Dzień później Niemcy wkroczyli do miasta.

Niemiecki terror...